Ds. Wouter Slob
Geboren in Dan Haag (1965) ben ik ooit naar Groningen getogen om er theologie en later filosofie te gaan studeren. Eigenlijk vooral uit wetenschappelijke verwondering: hoe konden mensen in zoiets wonderlijks als een God blijven geloven? Meer nog dan door de studie theologie werd ik om filosofische redenen opnieuw door het christelijk geloof aangesproken. En zou worden wat ik nooit had gedacht: dominee. En met veel plezier en voldoening! Eerst in de Hervormde gemeente van Wildervank (1998-2005), aansluitend in (aanvankelijk de gereformeerde kerk) Zuidlaren (2005-2021).
Toen ik de pastorie introk was ik al flink op streek met mijn proefschrift, waarvoor ik ook een semester in Princeton (VS) heb doorgebracht. In 2002 werd het afgerond. Naast het predikantschap heb ik geruime tijd het filosofisch onderwijs aan de Rijksuniversiteit Groningen verzorgd; de laatste tien jaar als bijzonder hoogleraar (2009-2019). Als zodanig heb ik aan verschillende boeken en publicaties (mee-)geschreven.
Na zestien jaar Zuidlaren, en de kinderen van de middelbare school af, ben ik in Nijmegen beroepen en samen met mijn vrouw Nicoline verkast. Een nieuwe uitdaging! De vragen over hoe kerk te zijn in onze wereld, en hoe te geloven terwijl de rol van de godsdienst af lijkt te brokkelen, houden me filosofisch maar ook in de praktijk bezig. Over de zeggingskracht van het geloof heb ik geen enkele twijfel (meer). Hoe het allemaal vorm kan en moet krijgen, zullen we met elkaar nader moeten nadenken.
Ds. Wouter Slob, 06 - 19 177 844
Preken van Wouter Slob
Mw. Marije Klijnsma
Ik ben geboren en opgegroeid in Arnhem. Ik kom uit een hervormde familie. Mijn opa was dominee en van mijn ouders kreeg ik geloof op een zoekende manier mee. Zij voelden zich niet meer thuis in de kerk, dus was ik het ook niet gewend om naar kerk te gaan als kind. Mijn ouders waren wel veel met religie bezig en zochten God op allerlei plekken.
Ik heb in Nijmegen een zorgopleiding gedaan en daarna als begeleider in verschillende instellingen gewerkt. Op een gegeven moment heb ik een aantal maanden tijd van bezinning genomen. Ik heb toen twee bijzondere reizen naar Taizé en Iona gemaakt en vond een religieuze gemeenschap in de Studentenkerk in Nijmegen. Ik ben religiewetenschappen en Geestelijke Verzorging gaan studeren. Gaandeweg ontdekte ik hoe verrijkend het is om een gemeenschap en een vorm te vinden voor geloof. Ik heb toen belijdenis gedaan in de Studentenkerk.
Een aantal jaren was ik jeugdwerker voor protestantse gemeenten in het gebied tussen Arnhem en Nijmegen. Daar ben ik veel bezig geweest met opbouwwerk en gemeenschapsvorming.
Sinds augustus 2018 ben ik kerkelijk werker hier in de kerk. Mijn belangrijkste taak is pastoraat. En pastoraat is er in de kerk in vele vormen: in een gesprek bij de koffie na een kerkdienst, in een bezoek bij iemand thuis of in het ziekenhuis, in een gespreksgroep of buurtcontactgroep, tijdens een wandeling, in een lotgenotengroep of rouwgroep en bij toevallige ontmoetingen in de kerk of op straat. Ik vind het bijzonder wat jullie met mij delen. Geloof heeft een belangrijke plek in mijn leven en ik vind het mooi om daar in mijn werk ook mee bezig te mogen zijn. Ik geloof dat al het leven en elk mens een geschenk van God is en daarmee kostbaar. Dat wil ik ieder graag meegeven. Dat je waardevol bent precies zoals je bent.
Ik woon met veel plezier in de Weezenhof aan de rand van Nijmegen samen met mijn man Jan en zoon Simon. Ik vind het fijn om in de natuur rond Nijmegen te zijn en zing bij het koor Joy in de Ontmoetingskerk.
Diaken Theo van Driel
Mijn wieg stond in 1959 in de Gereformeerde pastorie van Ouddorp op het eiland Goeree – Overflakkee. Na enige tijd in de zorg te hebben gewerkt studeerde ik af aan de H.B.O. opleiding van het Nederlands Bijbelsinstituut als laatste student apostolaat, waarvoor ik mijn stage had gelopen in Antwerpen en bij ds. Hans Visser in de Pauluskerk te Rotterdam. Omdat ik ook mijn onderwijsbevoegdheid had gehaald ging ik in 1992 als docent werken in Hoorn. Mijn vervolgstudie was aan de Katholieke Theologische Universiteit te Amsterdam, waar ik in 1998 afstudeerde op de relatie tussen de armenzorg en het protestantse diaconaat sinds de Reformatie. Na een overstap naar de R.K. kerk begon ik op 31 oktober (!) 1999 als pastor in twee parochies in West Friesland en werd in 2001 gewijd tot diaken. Aanvankelijk werkte ik daarnaast nog één dag in de week als docent, maar al snel werd dat verruild voor een docentschap godsdienstdidactiek aan het seminarie.
Omdat ik mijn diaconale roeping anders wilde invullen verhuisde ik in 2011 terug naar Apeldoorn waar ik weer halve dagen in de thuiszorg ging werken en daarnaast actief werd voor inloophuis de Herberg. De Lutherse Gemeente had mij inmiddels ook leren kennen en vroeg me om ook in hun gemeente voorzitter van de diaconie te worden en zo werd ik ook bevestigd tot Luthers diaken en werd later afgevaardigd naar de classis.
Toen Paul Oosterhoff met emeritaat ging en de diaconie op zoek ging naar een diaconaal werker kwam het tot een match. Zowel het handen en voeten geven aan als het stimuleren tot de diaconale opdracht van de gemeente is me op het lijf geschreven. Daarnaast is van belang een goed netwerk met zowel de organisaties als de burgerlijke overheid te onderhouden. En omdat de kerk van Christus één is, proberen we elkaar ook daarin vast te houden. Als bruggenbouwer hoop ik daar een steentje aan bij te dragen.
Ik woon in Apeldoorn, net als mijn maatje Janine Mulder en mijn jongste dochter Dorise, die in Nijmegen studeert. Mijn oudste dochter Janine is al meer dan tien jaar gelukkig getrouwd met Johan en woont in Maassluis.
Diaken Theo van Driel, 06 - 18 193 612